سید جلال موسوی مدیرکل دفتر تدوین اسناد ستاد علم و فناوری شورایعالی انقلاب فرهنگی در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه خبر ساز درباره جزئیات سند آمایش آموزش عالی گفت: سیاست ها و ضوابط اجرایی از سال ۱۳۹۵ توسط شورایعالی انقلاب فرهنگی ابلاغ شده است، البته مصوبه مروبط به سال ۱۳۹۴ است.
وی با بیان اینکه واقعیت این است که نظام آموزش عالی ما دارای مشکلات و مسائل عدیده است، اظهار داشت: گلوگاه اصلی حل مشکلات آموزش عالی به نظر بنده به آمایش آموزش عالی برمی گردد، سیاستهای ابلاغی شورا در این مورد می تواند نقشه راهی برای حل مشکلات باشد.
به گفته موسوی، سیاست های سند آمایش آموزش عالی دارای ۱۰ ماده است که هر ماده ای بخشی از مشکلات آموزش عالی را حل می کند و این سند می تواند شاهراه مشکلات باشد.
مدیرکل دفتر تدوین اسناد ستاد علم و فناوری گفت: وقتی آمایش در آموزش عالی اتفاق می افتد، آموزش عالی مبتنی بر نیاز هر منطقه و استان نیز گسترش مییابد و براساس همان هم اشتغال گسترش مییابد.
وی افزود: حتی مجوز دادن به رشتهها و گروهها و تاسیس مراکز آموزش عالی و دانشکده ها باید مبتنی بر ویژگی و نیاز هر منطقه باشد تا قطعا کیفیت آموزش عالی هم بیشتر شود.
* باید به تمام مواد سند آمایش آموزش عالی توجه شود
موسوی عنوان کرد: ماده یک سیاست هایی که شورا ابلاغ کرده کشور را به مناطقی تبدیل کرده و ماده ۲ تقسیم بندی منطقه ای دارد، ماده ۳ ساماندهی آموزش عالی را انجام داده و مادههای بعدی هم بسیار مهم است اما اتفاق اصلی در ماده ۳ افتاده است. متاسفانه ما در ماده های دیگر کار دقیق و اساسی انجام نداده ایم، عملا اعتبار سنحی که مربوط به ماده ۴ است انجام نمی دهیم.
وی گفت: ما رتبه بندی انجام می دهیم که آن هم بیشتر سطح بندی مراکز است و براساس نیازسنجی ها نیست و مشخص نمی شود دانشگاهی که بیشتر نیاز منطقه خودش را برطرف کرده سطح بالاتری دارد یا خیر.
مدیرکل دفتر تدوین اسناد ستاد علم و فناوری تأکید کرد: بحث ماموریت گرا کردن آموزش عالی هم از موارد مربوط به آمایش است که تاکنون تحقق پیدا نکرده است، بحث سنجش هم هست که هنوز با مسائلی رو به روست.
به گفته موسوی، ماده ۷ و ۸ سند آمایش آموزش عالی هم بسیار مهم است، این دو ماده مربوط به نیازهای شغلی است که متاسفانه آموزش عالی ما با این حوزه بسیار فاصله دارد، در جهان بسیاری از دانشجویان در حوزه مهارتی آموزش می بینند اما در کشور ما در حوزه مهارتی حرف زیادی برای گفتن ندارند.
پایان پیام/